Бүгчим халуун өдөр гадуур явах нэлээд бэрх байдагыг та бүхэн мэднэ. Хөлс гоожоод, хувцас биед наалдаад л ... Яг л тийм өдөр энэ явдал болсон юм. Хоёр танилын хамт нэг хэсэг алхаад л эсвэл нэг хэсэг таксидаад л явах хэрэг гарсан юм. Бид замдаа таарсан хүнсний дэлгүүрээс нэг нэг ус авч уулаа. Түрээчээсээ хүмүүсийн ус дуусаад эхлэхлээр нь зэрэг би хоосон савыг нь надад өгчих гээд л аваад явлаа. Таксиндаа суухдаа ч тэр бариад явав. Төд удалгүй бид ахиад нэг нэг сав ус авлаа. Би мөн л усаа уугаад дуусахаар нь хоосон саваа хаяхаас нь өмнө надад өгчих гээд авчихлаа. Энэ үед л надтай хамт явсан нэг нөхөр /тэр намайг сайн танихгүй зүс танидаг л байсан юм/ намайг нилээд гайхсан янзаар харж байна. Уг нь ч түрүүнээс хойш л сав бариад яваад байгааг маань анзаараад л байсан л даа. Тэр тэсэлгүй “чи наад савнуудаараа яах гэж байгаа юм бэ?” гэж их л гайхсан янзтай асуугаад “Арай ... /хуванцар сав цуглуулдаг юм биш биз дээ/” гэж надаас яг үнэнгээсээ асуухнээ. Би ч сандраад асуухаас өмнө “үгүй ээ үгүй хогийн пүнкэр тааралдвал хаях гээд л, амьхандаа байгалиа бохирдуулахгүй л гэсэндээ” гэж амжиж хэллээ. Ямар ч хэрэггүй хоосон 6 сав тэврээд яваад байхаар энэ чинь сав цуглуулдаг байж магадгүй нь гэсэн таамаг хэний ч толгойд орж ирэх байхал даа. Яг энэ үед надад бага зэрэг ичих мэдрэмж төрсөн шүү.
Тэгсэн нөгөөх чинь харин намайг нэлээд буруугаар ойлгосондоо бантаж бас давхар миний байгалиа бохирдуулахгүй гэсэндээ ийм утгагүй гэмээр үйлдэл гаргаж байгааг маань шал буруугаар ойлгосондоо ичиж, гэмшиж байгаа бололтой намайг түрүүнээс хойш шоолонгуй, ёожилсон мэт байсан зан байдал нь тэр дороо алга болж байна аа. Би гэдэг амьтан чинь урамшаад л явчихав. Яамай даа өөрөө хог тарихаа болидоггүй юм аа гэхэд хог тарихгүй гэж байгаа хүнийг бага ч гэсэн хүндэлж байна. Ухамсартай л байна даа. Зарим бүүр дүүрсэн ухамсаргүй нэг нь “чи мянга ингэлээ яах юм бэ? Тэртээ тэрэнгүй бүгдээрээ байгалиа бохирдуулж байна. Битгий ингэж тэнэглэж биеэ зовоож бай. Төрийн төлөө оготно боож үхэв гэлээ гэгчээр” гэж ирээд л шоолдог юм. Харин энэ удаад намайг тэгж шоолж, тавласангүйд нь тэгж би баярлаж урамшсан хэрэг л дээ. Тэгээд би ямар ч байсан тэдгээр усны савнуудыг хогийн саванд хаясан юм даа.
Их сургуульд сурч байхад манай нэг багш “хүн бүр хог хаяхаа байчихвал, хогоо хогийн саванд хийгээд сурчихвал манай хот хоггүй болчихноо” гэж хэлж байсан нь миний санаанд их тод үлдсэн юм. Тийм учраас л ядаж би хог хаяхгүй байя, хогоо хогийн саванд нь хаяж байя гэж бодох болсон. Мэдээж энэ бодлоо гүйцээхэд олон бэрхшээлтэй учирдаг наад захын явдлаасаа л би бичлээ. Харин хамгийн бэрхшээлтэй нь хэрэг болох үед ойрхон хогийн сав олдохгүй байх явдал байдаг. Манай хотод хогийн сав тэр бүр амархан олддоггүй юм тийм учраас хогийн сав хаана байна гээд л хараад л яваад л байна шүү дээ хотынхоо гудамжаар ...
Бяцхан санамж: Та дэлгүүрээс зайрмаг авбал дэлгүүр дотор нь задлаад хогийн саванд нь гялгар цаасыг нь хийж байгаарай. Манай ихэнх хүнсний дэлгүүрүүдийн гадаа хогийн сав байдаггүй юм. Нэгэнт та дэлгүүрээсээ гараад явцан бол над шиг хогийн сав тааралдтал гялгар цаас бариад явах аль эсвэл хүний нүд хариулж байгаад аль нэг булан руу шидэх гэсэн хоёр сонголтын аль нэгийг сонгох хэрэгтэй болно.
No comments:
Post a Comment